حسن اسدی زید آبادی
حسن اسدی زیدآبادی، عضو شورای مرکزی سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت)، برای اولین بار در روز ۱۲ آبان ۱۳۸۸ بازداشت و بعد از حدود ۴۰ روز حبس در روز ۲۲ آذر همان سال با قید ضمانت آزاد شد. وی مجددا روز ۳۱ مرداد ۱۳۸۹در مقابل منزلش بازداشت و از سوی شعبه 28 دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه، در دادگاه بدوی به 5 سال حبس تعزیری و صد هزار تومان جریمه نقدی محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدید نظر نیز عینا تایید شد.
اتهامات مسوول کمیته حقوق بشر سازمان ادوار تحکیم وحدت، "اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام، توهین به رییس جمهوری، شرکت در تجمعات غیرقانونی و تشویش اذهان عمومی" عنوان شده است. وی در حال حاضر دوران محکومیت خود را در زندان اوین می گذراند.
علی اکبر محمد زاده
علی اکبر محمد زاده، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، در روز دوشنبه ٢٦ بهمن ٨٩ به هنگام خروج از درب آزادی دانشگاه صنعتی شریف، توسط ماموران امنیتی تحت تعقیب قرار گرفته و پس از ضرب و شتم در میدان آزادی دستگیر شد.
جلسه دادگاه این فعال دانشجویی در سوم مرداد در شعبه ١٥ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی برگزار و وی به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم متشکل از ۵ سال به اتهام تجمع و تبانی براساس ماده ۶۱۰ و ۱ سال به اتهام تبلیغ علیه نظام براساس مادهٔ ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی است. علی اکبر محمد زاده، بدون برخورداری از حق مرخصی از زمان بازداشت، هم اکنون در بند ٣٥٠ زندان اوین می باشد. گفتنی است بعد از عفو گسترده ی زندانیان سیاسی وی نیز 1/2 مدت باقی مانده ی محکومیتش مورد عفو قرار گرفت و اکنون 2.5 سال دیگر از محکومیتش باقی مانده .
بهاره هدایت
بهاره هدایت، دانش آموخته دانشگاه علوم اقتصادی تهران و عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، در ١٠ دی ماه سال ١٣٨٨ در منزلش بازداشت شد.
در اردیبهشت ماه ۱۳۸۹، شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه، بهاره هدایت را به اتهام «اجتماع و تبانی علیه نظام»، «توهین به رهبری» و «توهین به رئیس‌جمهوری و تبلیغ علیه نظام» به ۷ سال و نیم زندان محکوم کرد. همچنین حکم دو سال حبس تعلیقی بهاره هدایت به اتهام «اقدام علیه امنیت از طریق برگزاری تجمع ۲۲ خرداد سال ۸۵» نیز به اجرا درآمده و وی در مجموع به ٩ سال و نیم حبس محکوم شد. شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر استان تهران در مرداد ۱۳۸۹، این حکم را عینا تایید کرد. همچنین بهاره هدایت به همراه مهدیه گلرو و مجید توکلی در دادگاهی دیگر به دلیل انتشار مطالبی از داخل زندان، به اتهام "تبلیغ علیه نظام"، به شش ماه زندان دیگر محکوم شد.
وی پیش از این نیز بارها از سوی نیروهای امنیتی دستگیر شده و مدتی را در زندان گذرانده بود. بهاره هدایت، عضو فعال جنبش زنان، نخستین بار در ۲۲ خرداد سال ۱۳۸۵، در مراسم روز جهانی زن بازداشت شد. سپس در ۱۸ تیر ماه ۱۳۸۶ همراه با دیگر اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و پس از اعتصاب در جلوی درب دانشگاه صنعتی امیرکبیر دستگیر شد. وی بار سوم در ٢٢ تیرماه ١٣٨٧ بازداشت و یک ماه را در سلول های انفرادی گذراند. وی هم چنین بار دیگر همزمان با سال تحویل ۱۳۸۸ به دلیل شرکت در تجمع مسالمت آمیز خانواده های زندانیان سیاسی در مقابل زندان اوین بازداشت شد.
گفتنی است در اواسط آبان ماه سال ۹۰، حکم ۶ ماه حبس تعزیری بهاره هدایت به اتهام «تبلیغ علیه نظام» در شعبه ۵٤ دادگاه تجدیدنظر استان تهران تایید شد که با این محکومیت جدید، حکم حبس بهاره هدایت در مجموع به ده سال زندان افزایش یافت.
وحید اصغری
فعال سایبری، زندانی سیاسی و عقیدتی و دانشجوی مقطع کارشناسی انفورماتیک دانشگاه هند به اتهام مدیریت سایت‌های مخالف دین اسلام محکوم به اعدام شده است.
حکم اعدام وحید اصغری در دی ماه ۱۳۹۰ از سوی قاضی صلواتی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی، صادر و به وی ابلاغ شد.
او در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۷ زمانی که قصد داشت برای ارائه پایان‌نامه و فارغ التحصیلی‌اش به هند بازگردد، در فرودگاه امام خمینی توسط مامورين لباس شخصی سپاه پاسداران دستگیر شد.
در اسفند ماه ۱۳۸۷ شبکه سایبری سپاه پاسداران خبر بازداشت وحید اصغری و چند نفر دیگر را به اتهام مدیریت سایت‌های که مخالف دین اسلام عنوان شده بود را اعلام کرد.
حکم اعدام وحید اصغری در ۱۸ دی ماه ۱۳۹۰ از سوی قاضی صلواتی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی، صادر و به وی ابلاغ شد.
خانواده اصغری درباره حکم اعدام او می گویند:
در طول چهار سال گذشته ما بارها به مراجع مختلف قضایی مراجعه کرده‌ایم و نامه‌های متعددی به مسئولین کشوری و قضایی نوشته‌ایم، حالا هم که این حکم صادر شده باز هم قصد داریم که برای ریاست قوه قضاییه و دیگر کسانی که در داخل ایران می‌توانند کاری کنند نامه بنویسیم و درخواست کمک کنیم. ما فکر می‌کنیم که اگر مجازاتی هم باشد دیگر همین چهار سال زندان و بازداشت موقت کافی است چیزی بیش‌تر از این بسیار سخت‌گیرانه خواهد بود.
فیض الله عرب سرخی
سیاستمدار اصلاح طلب و زندانی سیاسی ایرانی است. وی عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران است.
او دارای تحصیلات ارتباطات اجتماعی در مقطع کارشناسی است.
فیض الله عرب‌سرخی، نخستین بار در جریان بازداشتهای پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری در تیرماه ۱۳۸۸ بازداشت و به اتهام اقدام علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد.
بهزاد نبوی
معاون نخست وزیر در امور اجرایی در دولت محمدعلی رجایی، رییس سازمان بسیج اقتصادی در دوران جنگ ایران و عراق از فعالان سیاسی قبل و بعد از انقلاب است که از او در عرصه سیاست ایران به “چریک پیر” یاد می‌شود.
نبوی از خرداد ۱۳۵۱ به دلیل تحت تعقیب بودن توسط رژیم شاه به طور مخفیانه زندگی می کرد. او قبل از انقلاب بارها توسط ماموران ساواک دستگیر شده بود. ولی هیچ گاه مأموران حکومت پهلوی موفق به گرفتن اعترافات از او نشدند و ناکامانه او را آزاد کردند.
بهزاد نبوی پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ بازداشت و یکی از موارد اتهامی او اخلال در ترافیک تهران ذکر شد. او در دادگاه های نمایشی سال ۸۸ نیز شرکت داده شد که جمله معروف “من به میر حسین موسوی خیانت نمی کنم” را بیان کرد. بهزاد نبوی در تاریخ ۲۹ دی ۱۳۸۸ به شش سال حبس تعزیری محکوم شد.
بهزاد نبوی در پی حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری دورهٔ دهم و در بازداشتهای گروهی روشنفکران ۱ روز بعد از انتخابات بازداشت شد. بازجویان جمهوری اسلامی هنوز موفق به کسب اعتراف نشده‌اند. در ۹ مهر ۱۳۸۸ وی به دلیل وخامت حالش از زندان روانه بیمارستان شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت. وی در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۸ به منظور مرخصی ۱۰ روزه آزاد شد.
مصطفی تاجزاده
عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت ایران اسلامی و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران و زندانی سیاسی است. او در دولت محمد خاتمی معاون وزیر کشور (عبدالله نوری) و سرپرست این وزارتخانه پس از استیضاح عبدالله نوری بود. او در دولت میرحسین موسوی (۱۳۶۳ تا ۱۳۶۷) معاون امور بین‌الملل وزیر ارشاد (محمد خاتمی) بود.
مصطفی تاجزاده در تاریخ ۲۳ خرداد ماه ۱۳۸۸ یک روز پس از برگزاری انتخابات پرمناقشه‌ی ریاست جمهوری در ایران بازداشت شد. وی حدود چهار ماه در سلول‌های انفرادی زندان اوین تحت فشار برای اخذ مصاحبه و اعتراف به سر برد. وی ۱۲۰ روز در سلول انفرادی به سر برد تا سرانجام در تاریخ ۲۲ مهر ماه ۱۳۸۸ به بند عمومی زندان اوین منتقل شد. این در حالی بود که بازجویی از وی یک ماه قبل از آن در زندان به پایان رسیده بود و تاجزاده در صد روز اول بازداشت خود نه با خانواده و نه با وکیل خود اجازه تماس و ملاقات نداشت. وی اولین بار پس از بازداشت، با همسر خود در تاریخ سوم شهریور ماه ۱۳۸۸ ملاقات کرد.
فحرالسادات محتشمی‌پور همسر سیدمصطفی تاجزاده همان سال خبر داده بود که «از خرداد ماه سال جاری و همزمان با بازداشت تاجزاده حقوق ماهانه ایشان که از نهاد ریاست جمهوری پرداخت می‌شد، نیز قطع شده است.»
قاضی صلواتی در تاریخ ۲۹ فروردین ماه ۱۳۸۹ تاجزاده را «به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و فعالیت تبلیغی علیه نظام به استناد مواد ۶۱۰ و ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی مجموعا به ۶ سال حبس تعزیری و به استناد ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی به عنوان تتمیم حکم تعزیری به ۱۰ سال محرومیت از فعالیت در احزاب و مطبوعات» محکوم کرد.
No comments:
Post a Comment