مرکز پژوهش های مجلس با ارائه گزارشی با طرح الزام پذیرش دانشجویان دختر در محل سکونت خود مخالفت کرد.
در بخشی از این گزارش با اشاره به اینکه "طرح مذکور طرحی غیرعملی است" آمده است که با فرض عملی شدن این طرح نیز آثار سوئی بر آن مترتب است.
در این گزارش آمده است: ملزم دانستن دانشجویان دختر به کسب موافقت والدین یا همسران خود در صورت تمایل به ادامه تحصیل در شهر غیر محل سکونت آنها و وجهه قانونی بخشیدن به آن می‌تواند احیاناً به مسئله‌ای فرهنگی و اجتماعی تبدیل شود و مشکلات خانوادگی ایجاد کند.
در نتیجه گیری گزارش مرکز پژوهش های مجلس نیز اضافه شده است که: "ورود مجلس به این قبیل امور جزئی و اجرایی، مجلس را از وظایف اصلی خود بازمی‌دارد و شأن قانون و قانون‌گذاری را تنزل می‌دهد".
در ادامه این گزارش آمده است: "دانشگاه‌ها و مؤسسه‌های آموزش عالی کشور چه به لحاظ کیفیت و سطح آموزش و چه به لحاظ دوره و رشته تحصیلی متفاوتند، به این دلیل تحصیل دانشجویان دختر در دانشگاه شهر یا استان بومی، در بسیاری از موارد رضایت آنها را جلب نمی‌کند، در این‌حال الزام آنها به انتقال به دانشگاه محل سکونت والدین می‌تواند با علایق آنها در تضاد قرار گیرد. به‌خصوص که پذیرش دانشجو برای دانشگاه‌ها و مؤسسه‌های آموزش عالی کشور به‌صورت متمرکز و براساس اولویت‌های تعیین شده توسط داوطلبان و از طریق سازمان سنجش آموزش کشور انجام می‌شود و دانشگاه‌ها و مؤسسه‌های آموزش عالی پذیرنده کمترین نقشی در این انتخاب دارند.
تصویب طرح مذکور، نظم موجود و حاکم بر آموزش عالی کشور را با دامن زدن به توقعات دانشجویان و خانواده‌های آنها برای برخورداری از امکانات و مواهب دانشگاه‌های معتبر محل سکونت خود بی‌آنکه به لحاظ علمی استطاعت قبولی در آن دانشگاه را داشته باشند، بر هم می‌زند".
در پایان، مرکز پژوهش های مجلس می گوید: "درمجموع می‌توان گفت که مشکلات مترتب بر طرح پیشنهادی به‌مراتب بیش از فواید و تسهیلاتی است که از اجرای آن در صورت تصویب انتظار می‌رود و به این لحاظ رد طرح مذکور اولی به نظر می‌رسد".
No comments:
Post a Comment