شماری از امدادگران کمپ سرند در نامه ای خطاب به مردم ایران نسبت به برخوردهای امنیتی و قضائی با امدادگران و خانواده ایشان اعتراض کردند.
به گزارش دانشجونیوز، در بخشی از بیانیه این امدادگران آمده است: اتهام هنوز کمک به زلزله زدگان است و پاسخ این معما که دستگاه امنیتی آذربایجان شرقی با چه انگیزه ای چنین سناریو ای را آغاز کرده و تا کجا ادامه خواهد داد کماکان در هاله ای از ابهام است. می خواهیم بدانیم گناه خانواده ی ما چیست که امروز می بایست پاسخگوی اعمال به قول ایشان ناشایست فرزندان خود باشند؟
متن کامل این بیانیه در ادامه آمده است:
گویا پس لرزه های زلزله ی اخیر آذربایجان پس از چند ماه، این بار نه فقط آذربایجان، که تمام ایران را به لرزه درآورده است. لرزه هایی که این بار نه ریشه در زمین، که از دستگاه قضایی و امنیتی استان آذربایجان شرقی برآمده است. لرزه ها را تاب آوردیم و در بی جوابی برای سوال های متعددمان خون دل ها خوردیم که در کجای این جهان پاسخ نیکی و امداد حبس و آزار و تعزیر است؟ ای بسا در کجای دیگری از ایران به هنگام وقوع بلایی طبیعی دستگاه امنیتی منطقه ای آسیب دیده، با بیش از هزاران آواره ی در آستانه ی سرمایی استخوان سوز، این گونه کمر به قلع و قمع امدادگران می بندد؟ فشار روزافزون و روند بلاانقطاع بی قانونی های دستگاه قضایی و امنیتی تبریز امروز بر خانواده های تنی چند از امدادگران منطقه زلزله زده کار را به جایی رسانده است که چاره ای جز نگاشتن نامه ای خطاب به مسئولین دلسوز، اگر وجود دارند، و مردم، اگر رمقی برای خواندن برایشان باقی مانده است، نداشتیم.
ملت شریف ایران، مسئولین محترم، نمایندگان محترم مجلس، قضات شریف، وجدان های بیدار...
صبح روز سی ام دی ماه، پدر یکی از امدادگران منطقه زلزله زده به دفتر معاونت امنیت دادستان تبریز احضار و در شرایطی غیر انسانی، تحت شدیدترین فشارها، در فضایی مسموم و آکنده از بی اخلاقی، بازجویی شد؛ آن هم نه به خاطر متوجه بودن اتهامی به خودش بلکه صرفا به دلیل رابطه خویشاوندی با یکی از متهمین پرونده یعنی حسین رونقی ملکی،پدری که با بیش از شصت سال سن از بیماری قلبی نیز رنج میبرد...
اتهام هنوز کمک به زلزله زدگان است و پاسخ این معما که دستگاه امنیتی آذربایجان شرقی با چه انگیزه ای چنین سناریو ای را آغاز کرده و تا کجا ادامه خواهد داد کماکان در هاله ای از ابهام است. می خواهیم بدانیم گناه خانواده ی ما چیست که امروز می بایست پاسخگوی اعمال به قول ایشان ناشایست فرزندان خود باشند؟مگر نه اینکه اصل «شخصی بودن مجازات ها» بیش از صد سال است که در سیستم حقوقی تمامی کشورهای جهان از جمله ایران مورد قبول واقع شده است؟ دور از واقعیت نخواهد بود که با تداوم بی قانونی ها و فشارهای بی امان فعلی هر یک از امدادگران شرایط بدتری را متحمل گردند. از این رو از شما خواهش می کنیم که در هر کجا و به هر شکل که می توانید نگاه مسئولین استان آذربایجان شرقی را به جای فشار و تهدید امدادگران و خانواده هایشان، به منطقه ی زلزله زده ای جلب کنید که نیازمند توجه ایشان است.
و هم چنین خطاب به جناب آقای هاشم زاده، معاونت محترم امنیتی دادستان تبریز، نگارنده ی کیفرخواست امدادگران منطقه زلزله زده...
جناب اقای هاشم زاده، به عنوان فرزندان این کشور و از سر دلسوزی به عرض می رسانیم راهی که در پیش گرفته اید جز بر بی اعتمادی بیشتر مردم و زیرسوال بردن دستگاه قضایی و پایمال کردن بدیهی ترین حقوق انسانی به جایی نمی رسد. به هر روی خواسته ای از شما نداریم. بدون شک خداوند داد ما را خواهد ستاند.
محمد ارجمندی راد، مرتضی اسماعیل پور ،میلاد پناهی پور ،نوید خانجانی، واحد خلوصی، فرید روحانی، اسماعیل سلمان پور، محمد امین صالحی، هومن طاهری، بهروز علوی، حمیدرضا مسیبیان، شایان وحدتی، مسعود وفابخش
No comments:
Post a Comment