روز شنبه سوم نوامبر کنفرانس تبعیض تحصیلی و تفکیک جنسیتی در دانشگاه های ایران در دانشگاه جرج واشنگتن برگزار شد.
به گزارش دانشجونیوز، پیام ویدئویی شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل نیزدر این کنفرانس به نمایش گذاشته شد.
متن کامل این پیام به شرح زیر است:
متاسفانه مدتهاست که برخورد با دانشجویان به صورت های گوناگونی انجام می گیرد. گویا دست های پنهانی در کار است که مانع از تعالی جوانان این مرز و بوم شود. به صورت های مختلف و به بهانه های گوناگون دانشجویان را از تحصیل باز می دارند. به کوچکترین چیزی یک دانشجو را ستاره دار می کنند که این به معنای آن است که امکان ادامه ی تحصیل را از او می گیرند و تعدادی از جوانان ما به این دلیل که پیرو آیین بهایی هستند از تحصیل محروم مانده اند و جوانان بهایی از ابتدای انقلاب تا کنون نتوانسته اند به دانشگاه بروند. همچنین طبق آیین نامه ای که شورای انقلاب فرهنگی مدتهاست تصویب کرده است، تحصیلات مقطع کارشناسی ارشد و دوره ی دکتری مستلزم اخذ مجوز از وزارت اطلاعات است، یعنی بعد از اینکه دانشجویی در کنکور ورودی در این مقاطع قبول می شود از وزارت اطلاعات استعلام می کنند که آیا ادامه ی تحصیل این دانشجو بلامانع است یا خیر. و طبق آیین نامه، وزارت اطلاعات یک ماه فرصت دارد که پاسخ بدهد.
خود من زمانی که در دانشگاه به عنوان استاد تدریس می کردم، بارها با مشکلاتی از این قبیل مواجه شدم که دانشجویانی به من مراجعه می کردند که در کنکور قبول شده بودند و حتی درسشان شروع شده بود ولیکن نمی توانستند در مقاطع دکتری ادامه تحصیل بدهند، صرفا به این دلیل که مثلا 20 سال قبل هواخواه یک گروه بودند. هرچند که سال ها بود که به کلی فعالیت های سیاسی و حتی اجتماعی خودشان را ترک کرده بودند. این ها بهانه های مختلفی بود برای آنکه جوانان را از تحصیل باز بدارند و اخیرا علاوه بر همه ی این محدودیت ها محدودیت جدیدی هم بر دانشجویان ایرانی اعمال کرده اند و آن تفکیک جنسیتی است. بسیاری از رشته ها را به پسرها اختصاص داده اند. در سال جاری 36 دانشگاه تحصیل در 77 رشته ی دانشگاهی را مخصوص پسران اعلام کرده اند که این محدودیتی برای دختران است. من طی نامه ای این مساله را به سازمان ملل متحد، گزارشگرهای ویژه، اطلاع دادم و امیدوارم که به آن ترتیب اثر داده شود. همچنین در برخی از دانشکده ها تفکیک جنسیتی به این صورت انجام گرفته که برخی از کلاس ها را دخترانه و برخی را پسرانه می کنند و از آنجایی که تعداد اساتید زن کمتر از اساتید مرد است و امکانات دانشگاهی در ایران زیاد نیست، طبیعی است که این تحمیلی است بر دختران و محدودیتی برای اینکه آنها به تحصیلات بالاتر دسترسی پیدا کنند.
اما سوال اصلی این است که این محدودیت ها برای دختران از چه روست؟ باید بگویم که جنبش فمینیستی در ایران به تدریج قوی و قوی تر می شود و حتی زنان منسوب به بنیادگرایان و خانواده های سنتی را هم در بر می گیرد، یعنی همگان بر این اعتقاد هستند که قوانین تبعیض آمیزی که جمهوری اسلامی علیه زنان تصویب کرده است بایستی عوض شود. جمهوری اسلامی در ردیف اول مخالفین خودش زنان را می بیند و به انحا مختلف سعی می کند که این جنبش را ضعیف کند و از این جنبش می ترسد. خصوصا زمانی که جنبش زنان با جنبش دانشجویی، جنبش دموکراسی خواهی یا جنبش سبز و همچنین جنبش کارگری گره خورد. بنابراین یکی از محدودیت هایی که برای زنان ایجاد می کنند آن است که کمتر تحصیل کنند برای آنکه کمتر زبان درازی کنند و به حکومت اعتراض کنند. از این رو می بینیم که علاوه بر کلیه ی تبعیضاتی که برای دختران روا می دارند، مسئله ی تبعیض تحصیلی هم به میان آمده است.
No comments:
Post a Comment