Saturday, November 10, 2012
سعید ملک پور
زندگی قافیه ی باران است... من اگر پاییزم... و درختان امیدم همه بی برگ شدند، تو بهاری.. و به اندازه ی باران خدا زیبایی... داداشی یه روزی دستاتو می گیرم دوباره.. دوباره میشی محرم اسرارم.. داداشی تنهام خیلی.. بیا تنهاییمو پر کن با نگاه پر امیدت .. با لبخند سبزت http://adf.ly/1587888/whostheadmin
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment