در حالی که هر روز ادعاها و شعارهای رییس دولت و یارانش در دانشگاه ها مبنی بر آزادی بیان و فضای باز گفت و گو در رسانه های وابسته به قدرت به چشم می خورد و علیرغم آنکه احمدی نژاد بارها از عدم فشار بر دانشگاه ها و دانشجویان سخن ها رانده، هر روز شاهد بسته تر شدن فضا و سرکوب و خفقان در فضای دانشجویی هستیم. نشریه هایی که تحت فشارهای مسئولین دانشگاه ها و حراست از ادامه ی کار باز می مانند و دانشجویانی که به واهی ترین دلایل از یادداشت های منتقدانه به کمیته ی انضباطی و یا حتی وزارت اطلاعات احضار می شوند.
به گزارش کلمه، نشریه بیستون که از سال ۸۷ توسط جمعی از دانشجویان دانشگاه رازی و مستقل از هر گروه و انجمنی در دانشگاه رازی فعالیت کرده و به گفته ی دانشجویان این دانشگاه یکی از منظم ترین نشریات دانشگاه رازی بوده و به تدریج به پر تیراژترین نشریه دانشگاه تبدیل شد در آخرین روز اداری سال۹۱ و آخرین ساعت آن حکم ده ماه توقیف خود را توسط کمیته ی ناظر بر نشریات دانشگاه رازی دریافت کرد.
پوریا سلطانی مقیم مدیرمسئول و صاحب امتیاز نشریه دانشجویی بیستون دانشگاه کرمانشاه در گفت و گو با کلمه می گوید: به نظر می رسد توقیف نشریه ی ما هم تحت تاثیر فشارهای بیرون دانشگاهی بوده کمااینکه بعد از گذشت چند ماه نوشته ای در بیستون مشکل زا شده و جای تعجب است که چطور مسئولان خبره و مو از ماست کِشِ دانشگاه تازه ملتفت شده اند؟ چندی پیش آقای احمدی نژاد به دلیل آنچه امنیتی کردن فضای دانشگاه و اتخاذ رویکرد سیاست زده دانستند حکم به برکناری دو رئیس دانشگاه داد.
وی در ادامه می پرسد: آیا این انتظار زیادی از ریاست دانشگاه رازی است که در مقابل این فشارها و مروجین فضای غیرعلمی و امنیتی در دانشگاه بایستند؟ یا باید در انتظار سرنوشتی مشابه رئیس دو دانشگاه مذکور برای ایشان بود؟ یا شاید هم باید ریشه ی این فشارها و تندروی ها را در جایی خارج از دانشگاه جست و جو کرد…
متن گفت و گوی کلمه با مدیرمسئول و صاحب امتیاز نشریه دانشجویی بیستون دانشگاه کرمانشاه را با هم می خوانیم:
از سابقه و فعالیت نشریه بیستون بگویید.
نشریه بیستون از سال ۸۷ توسط جمعی از دانشجویان دانشگاه رازی و مستقل از هر گروه و انجمنی در دانشگاه رازی فعالیت کرده و یکی از منظم ترین نشریات دانشگاه رازی بوده که به تدریج به پر تیراژترین نشریه دانشگاه تبدیل شد و به تیراژ۵۰۰ نسخه در هر شماره رسید. این نشریه حدود ۳۰ نفر هیات تحریریه داشت.
چه مرجعی دستور توقیف نشریه را صادر کرده است؟
کمیته ی ناظر بر نشریات دانشگاه رازی در آخرین روز اداری سال۹۱ و آخرین ساعت آن حکم ده ما توقیف را اعلان کرد. دقیقا زمانی که دانشجویان در دانشگاه حضور ندارند.
آیا دلیلی برای توقیف نشریه عنوان شده است؟
بله. در یکی از شماره های آذر ماه ۹۱ گزارشی از پرونده ی مرحوم ستار بهشتی در نشریه تهیه شد که تحت عنوان شهید بهشتی و شهیدِ بهشتی نام داشت. که کمیته ی ناظر از این مطلب چنین برداشت کرده بود که گویا ما به شهید بهشتی و یارانش توهین کرده و در نامه ای شدیدالحن که بیشتر به بیانیه شبیه بود برای شبهات پیش آمده درخواست توضیح مکتوب کردند و از سوی نشریه دفاعیه ای مفصل تهیه شد و پس از صحبت هایی که شد گمان میرفت شبهات کاملا برطرف شده باشد که اینگونه نشد. آنقدر این اتهام دور از واقع و ناشیانه است که به قول معروف مرغ پخته را نیز به خنده وا می دارد. مگر غیر از این است که هر دو نفر شهید شده اند؟
آیا پیش از این نشریه سابقه توقیف داشته است؟
بله نشریه بیستون در خرداد سال ۹۰ یک با دیگر توقیف شده بود. اما آن دفعه سه ماه بود که خوشبختانه توانستیم پس از رفع توقیف دوباره نشریه را حفظ کنیم.
چند سال پیش حسین شریعتمداری مدیر مسئوول روزنامه کیهان از نشریه شما شکایت کرده بود در این مورد کمی توضیح دهید؟
شکایت رسمی که نمی شود اسمش را گذاشت. در سوم اردیبهشت سال ۹۰ در نوشته ای بی نام روزنامه کیهان نشریه بیستون را به حمایت از به قول ایشان سران فتنه و سیاه نمایی در خصوص اظهارات مقامات تراز اول و زیر سوال بردن مردمسالاری دینی متهم کرد. و در تیتر نیز مسئولان فرهنگی دانشگاه را به اغماض در خصوص چنین نشریه ای متهم کرد. در واکنش کمیته ناظر نیز بدون اینکه شکایتی رسمی از نشریه شده باشد و فقط چون کیهان گلایه کرده بود و مثل اکثر اوقات تحت تاثیر فشارهایی که از بیرون بر آن وارد میشد حکم به سه ما توقیف نشریه داد.
آیا حرفی با مسئولان در مورد توقیف نشریه دارید؟
نکته ی قابل توجه این است که به نظر می رسد این توقیف هم تحت تاثیر فشارهای بیرون دانشگاهی بوده کمااینکه بعد از گذشت چند ماه نوشته ای در بیستون مشکل زا شده و جای تعجب است که چطور مسئولان خبره و مو از ماست کِشِ دانشگاه تازه ملتفت شده اند؟ چندی پیش آقای احمدی نژاد به دلیل آنچه امنیتی کردن فضای دانشگاه و اتخاذ رویکرد سیاست زده دانستند حکم به برکناری دو رئیس دانشگاه داد. سوال اینجاست آیا این انتظار زیادی از ریاست دانشگاه رازی است که در مقابل این فشارها و مروجین فضای غیرعلمی و امنیتی در دانشگاه بایستند؟ یا باید در انتظار سرنوشتی مشابه رئیس دو دانشگاه مذکور برای ایشان بود؟ یا شاید هم باید ریشه ی این فشارها و تندروی ها را در جایی خارج از دانشگاه جست و جو کرد…
سخن آخر شما در مورد توقیف نشریه چییست؟
من به چشم های بی قرار تو
قول می دهم
ریشه های ما به آب
شاخه های ما به آفتاب می رسد
ما دوباره سبز می شویم!
No comments:
Post a Comment